Oona kwam bij ons  toen ze een half jaar was. Als herplaatser was ze niet de makkelijkste maar wel een lot uit de loterij.
In het begin sloopte Oona enorm. Geen knuffel van de kinderen was veilig  en ook ander speelgoed moest het vergelden. Zelfs een keertje toen ze uit de bench ontsnapte (vraag me niet hoe) heeft ze een bank gesloopt. Naar mate de tijd verstreek en zij steeds beter aan ons huisgezin gewend raakte nam het sloopgedrag af.
Zoals veel Saarlooswolfhonden deed ook Oona er lang over om zindelijk in huis te worden. Vooral veel plasjes en af en toe een berg in huis was niet gek.  Maar ook hierin ging het na verloop van tijd beter. Ze leek wel aan een soort van herstelperiode bezig.
De eerste eigenaresse heeft een hele goeie start met Oona gemaakt. Is naar puppietraining geweest en goed gesocialiseerd. Toch kon ze door persoonlijke omstandigheden niet blijven en werd ze herplaatst bij een ander gezin. We weten weinig over haar vorige eigenaar  dus konden alleen maar gissen.
Oona is inmiddels opgegroeid tot een stabiele mooie dame die zeer sociaal is naar andere honden. Wel heeft ze een goede jachtdrift dus tijdens wandelingen kan ze los maar moeten we altijd goed op letten.  Met kinderen is ze super!
Helaas ging het samen met onze katten vanaf het begin niet goed dus leven we gescheiden. De katjes hebben een behoorlijke  grote eigen tuin en kattenruimte in huis.

Oh ja, Oona is de kleindochter van onze Abby. Ik was bij de bevalling van Ziva,  een ‘pup’ uit ons allereerste nestje, toen Oona door middel van een keizersnede ter wereld kwam. In dit artikel kun je daar over lezen.

Oh ja, Oona betekend ‘eerste’, als in onze eerste Saarloos herplaatser. Het is een Scandinavische naam en hebben we uit een kinderserie van de kinderen genaamd, “Puffin Rock”.

Oh ja, Oona haar geboortenaam is Salo.