Dubbel

Hoe moet ik beginnen? Ik zit met een enorm dubbel gevoel.
Vanmiddag bereikte mij het verdrietige nieuws van een vriendin van me dat haar prachtige Saarloos teefje Dune plotseling is overleden.
Een knoop in mijn maag….
Zo dubbel kan het zijn zeg. Het leven aan mijn voeten, letterlijk. Maylo ligt onder me als ik het volgende filmpje maak in opvolging in hun ontwikkeling. Een ander probeert aan mijn tenen te knagen en weer een ander bijt zijn zusje in haar oor. Zo jong. Zo vol van leven.
Op ontdekkingsreis door de tuin, de eerste ‘wasbeurt’, oortjes gaan staan, steeds verder grenzen ontdekken, brokjes eten, af en toe nog bij mamma drinken en slapen, heel veel slapen. Slaapjes worden trouwens wel korter. Het zijn net Duracel batterijen… ze gaan steeds langer mee.

Ik schrijf maar een kort stukje, elke dag van de week doen we wat. Verder de tuin in, bezoek, op visite bij ‘oma’, nog meer bezoek. Het blijft druk maar ook toch wel erg gezellig. Het huishouden lijd eronder en de laatste vakantieweek van Jochem gaat zo wel enorm hard. We zullen over een aantal weken wel enorm moeten wennen als de pupsels een voor een vertrekken gaan. Nog een paar dagen en dan zijn de al 5 weken… Wat gaat het hard…

En wat kan genieten van die kleintjes ook zo dubbel voelen als je weet dat een dierbaar iemand aan het rouwen is om het verlies van haar eigen ‘pupje’.

Voor het filmpje klik hier

Shamwari Maylo Drente
Dex Moby Shanti