A week of Joy

De puppenkinders van Abby en Lukai zijn nu bijna 1 jaar.

Joy haar baasjes gingen met vakantie en vroegen ons op te passen. Maar natuurlijk wilde we dat, maar al te graag.

We spraken af om van te voren even lekker te gaan wandelen zodat ze naar elkaar toe al een beetje konden ontdooien. Alleen was de vraag hoe Joy naar de katten zou zijn. Van Abby weet ik dat ze nogal fel op vreemde katten zou kunnen zijn en vertrouw ik haar wat dat betreft voor geen meter. Maar met Joy was heel anders.
Ze kwam binnen en had geen idee wat ze moest met deze ‘honden’katten. Ze liepen niet weg en ja wat moet je daar dan mee hè?!

Dinsdag ben ik met 3 honden en een kinderwagen naar de markt geweest. Ging uitstekend! Geen trekkende honden en bij de viskraam alle drie ‘af’ gelegd en de kinderwagen er naast gezet. Zelf kon ik om mijn gemak verse makreel betalen (waarvan later thuis het snijafval naar de honden ging). Alleen snappen mensen helaas niet dat het niet zo heel handig is om op hele brave blijvende honden af te lopen. In ieder geval wilde Abby zo gauw mogelijk weer naar huis.

Woensdag gezellig op bezoek geweest bij een vriendin van me waar Joy het al eveneens helemaal leuk vond. Wat een heerlijke vrije Saar.

Donderdag een lekker lange wandeling op recreatiepark Bussloo gehad. Zonder tuig of halsband (want dat vind ik niet mooi op de foto 😉 ) Zolang ik Rodi worst bij me heb gaat dat helemaal prima. Volledig uitgeteld kwamen we thuis.

Vrijdag was rustdag.

Zaterdag hadden we weer een lange wandeling. Maar dit keer op ’t Leesten. Samen met Shella van zo’n 7 maanden kon Joy het heel goed hebben. Alleen klikte het niet helemaal met Abby. Tja, een jonge hond moet ook zo af en toe zijn plek weten…

Helaas kwam er zondag dan een eind aan het heerlijke logeerpartijtje waarvan elke nacht bij ons op bed was.
Per hele grote uitzondering want normaal gesproken mogen de honden niet eens boven komen.
Mede ook omdat Joy nogal eens sloopgedrag kan vertonen en thuis in de bench slaapt hebben we ervoor gekozen om haar zelf de keus te laten maken waar ze zou slapen. Nou, dan is die keus snel gemaakt hè?!
Als afsluiter hebben we dus nog een hele lekkere natte wandeling gemaakt op het Rozendaalseveld. Met wind en heel veel regen kwamen we thuis waar Abby in een diepe slaap viel. Ze was op van al het wolvenspel en kreeg zij weer eindelijk rust

Wij hebben in ieder geval enorm van de grote kleine meid genoten en hopen dat ze gauw nog eens komt logeren.

Hier een overzichtsfilmpje van afgelopen week.