Vrijdagochtend weer naar Nijkerkerveen gereden. We waren om 10 uur daar. Lu-kai was erg blij om Abby te zien en dook gelijk weer bovenop haar. Half elf was er weer een geslaagde dekking en een koppeling van 10 minuten. Er waren lange tussenpozen van rust voor er weer pogingen werden ondernomen. Half 7 ’s avonds was er weer een koppeling van een klein kwartier. Het gaat dus heel erg goed.

Vannacht (van vrijdag op zaterdag) was heel onrustig. We bleven slapen. Margareth had een lekker dik matras in de huiskamer neergelegd waar ik op kon slapen. Abby wist niet wat haar overkwam. Weer een nacht bij het vrouwtje slapen. En helemaal het rijk alleen.
Vrijwel de hele nacht gestommel boven van een zeer onrustige en opgewonden Lu-kai (hij heeft de 4 daagse gelopen deze nacht) en in de keuken een blaffende Jack Russel. Abby kon ook niet goed de slaap vatten en lag in eerste instantie naast het matras met haar kop naast me bij het kussen. Later werd ik wakker en lag ze naast me op het matras. Ach, soms mag je wel een uitzondering maken.
Toch halverwege de nacht nog een paar uurtjes slaap mee kunnen pakken maar verder waren het kwartiertjes tukken. Je moet er maar wat voor over hebben hè?!

Rond een uur of 8 kwam Lu-kai naar beneden en konden de honden buiten even hun ding doen. Maar het was best onguur weer en niet echt lekker in mijn pyjama dus ging ik me maar eens aankleden.
Tien minuten later was er weer een dekking in de huiskamer op de plek waar het matras gelukkig net was weggehaald. De koppeling duurde dit keer een minuut of 12.
Na het ontbijt ben ik met Margareth, Bodhi en Lu-kai naar de hondenschool geweest. Abby bleef natuurlijk thuis bij René. Even rust…

Lu-kai is een ster op school maar had er toch echt deze morgen geen zin in. Hij kroop bij me op schoot en knabbelde aan mijn vest. Ik rook natuurlijk helemaal naar Abby en dat was te merken. Elke deelnemer was erg enthousiast dat Lu-kai wellicht vader gaat worden.
De hele les was verder een beetje lamballen maar dat is natuurlijk begrijpelijk. Gelukkig is het ook geen must en heet het ook een fun-les omdat het voor de fun is. Leuke puzzeltjes en balansdingen konden gedaan worden zodat elke hond zijn hoofd moest gebruiken. Echt heel leuk! En elke hond was bij afloop bekaf.
De weg naar huis was weer nat en guur maar gelukkig niet ver lopen.
Eenmaal thuis aangekomen stond Abby met haar poten in de vensterbank ons op te wachten. Blij dat ze elkaar weer zagen, alsof je dagen weg was geweest.
Het oefenen ging door maar tot nu toe (14:00uur) is er niet meer serieus een poging gedaan. 4 keer een goeie dekking gehad en Abby geeft niet aan dat het genoeg is dus blijven we nog wel even. Ik heb in ieder geval mijn tandenborstel en pyjama mee dus dat komt wel goed.